Nadpotliwość





Nadpotliwość, określana również jako polihidrosis lub sudorrhea, jest stanem nadmiernej potliwości, dotyczącej jednego lub wielu obszarów ciała. Zjawisko pojawia się w okresie dojrzewania, dotyczy około 1 - 3% populacji ludzkiej, najczęściej obejmując dłonie, stopy, pachy i twarz. Lokalizacja wynika ze stosunkowo dużej koncentracji gruczołów potowych ekrynowych, których łączna liczba na powierzchni ciała wynosi około 1,6 do 5 milionów. Średnia gęstość gruczołów potowych wynosi około 200/cm2. Największe skupiska w obrębie dłoni i stóp to około 700/cm2, a najmniejsze na skórze pleców – około 64/cm2.

Nadpotliwość może mieć charakter uogólniony, obejmujący całe ciało lub ogniskowy, gdy nadmierne pocenie ograniczone jest do określonego obszaru np. nadpotliwość dłoniowo – stopowa lub pachowa.
Przyczyna zjawiska może nie być znana, wówczas określana jest jako idiopatyczna. Wtórna nadpotliwość to sytuacja związana z podstawowym stanem zdrowia: nadczynność tarczycy, otyłość, dna moczanowa, menopauza, zmiany nowotworowe.

Objawy nadmiernej potliwości stają się niekiedy krępujące, powodując dyskomfort i niepokój. Może to mieć wpływ na wybory zawodowe pacjenta, zajęcia w czasie wolnym, relacje osobiste, samopostrzeganie i samopoczucie emocjonalne.

Objawy

Nadpotliwość definiuje się jako pocenie się, które zakłóca normalne czynności życiowe. Epizody nadmiernej potliwości pojawiają się co najmniej raz w tygodniu bez wyraźnego powodu i mają wpływ na życie towarzyskie lub wykonywanie codziennych czynności.

Osoby z nadmierną potliwością mogą odczuwać następujące objawy:

• Dyskomfort związany z poplamionym ubraniem
• Niechęć w nawiązywaniu kontaktów fizycznych
• Świadomość własnej niedoskonałości
• Społecznie wycofanie, czasami prowadzące do depresji
• Unikanie zatrudnienia, w którym wymagane kontakty fizyczne lub interakcja międzyludzka
• Codzienne zmaganie się z potem, polegające na zmianie ubrania, wycieraniu, umieszczaniu serwetek lub podkładek pod pachami, praniu, noszeniu obszernych lub ciemnych ubrań
• Dyskomfort związany z lękiem o pojawienie się nieakceptowanego zapachu ciała
• Drażniące i bolesne problemy skórne, takie jak infekcje grzybicze lub bakteryjne

Typowym zjawiskiem w nadpotliwości o idiopatycznym charakterze jest często obserwowany brak objawów podczas snu.

Przyczyny pierwotnej nadmiernej potliwości

Wydaje się, że pierwotna, nadmierna potliwość ma podłoże genetyczne. W przeszłości uważano, że stan ten jest związany z charakterem psychicznym i emocjonalnym pacjenta, dotyczącym tylko osób zestresowanych, niespokojnych lub nerwowych. Ostatnie badania wykazały, że osoby z pierwotną nadmierną potliwością narażone na podobne czynniki wyzwalające, nie są bardziej podatne na uczucie lęku, nerwowości czy stresu emocjonalnego niż reszta populacji. W rzeczywistości jest odwrotnie - uczucia emocjonalne i psychiczne, doświadczane przez wielu pacjentów z nadmierną potliwością, wynikają z faktu nadmiernej potliwości. Większość pacjentów z pierwotną nadmierną potliwością ma rodzeństwo lub rodzica z tą chorobą.

Przyczyny wtórnej nadmiernej potliwości

• Nadczynność tarczycy - niedczynność tarczycy
• Otyłość
• Cukrzyca
• DNA
• Niewydolność oddechowa
• Choroba Parkinsona
• Uraz rdzenia kręgowego
• Nadużywanie alkoholu
• Niepokój
• Choroba serca
• Ciąża
• Półpasiec
• Niektóre rodzaje raka, takie jak choroba Hodgkina
• Niektóre infekcje - HIV, malaria, gruźlica
• Niektóre leki, w tym niektóre leki przeciwdepresyjne, antycholinesterazy (choroba Alzheimera), pilokarpinę (jaskra), propranolol (nadciśnienie)

Rozpoznanie

Początkowo należy wykluczyć podstawowe schorzenia, takie jak nadczynność tarczycy lub niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia), zlecając badania krwi i moczu.

W ramach przeprowadzonego wywiadu pacjent poproszony zostanie o przedstawienie wzorców pocenia się - które części ciała są dotknięte tym problemem, jak często występują epizody i czy podczas snu występuje pocenie się.

Należy ustalić obecność następujących problemów:

• Czy nosisz przy sobie coś, co może pomóc w przypadkach nadmiernego pocenia się, na przykład serwetki, antyperspiranty, ręczniki lub podpaski?
• Czy nadmierna potliwość wpływa na Twoje zachowanie lub stan psychiczny, gdy przebywasz w miejscach publicznych?
• Czy nadmierna potliwość miała jakikolwiek wpływ na Twoje zatrudnienie?
• Czy kiedykolwiek rozstałeś się z bliską osobą z powodu nadmiernej potliwości?
• Jak często zmieniasz ubranie?
• Jak często myjesz się lub bierzesz prysznic?
• Jak często myślisz o nadmiernej potliwości?

W celu poszerzenia diagnostyki, wykonuje się test Minora: badany obszar skóry pokrywa się roztworem jodu (jodyna, betadyna) a po wyschnięciu posypuje się skrobią. Pod wpływam potu skóra wybarwia się na ciemny kolor, co pozwala zidentyfikować granice objęte nadpotliwością. Ten test pomaga również lekarzowi określić stopień zaawansowania procesu chorobowego.

Naturalne środki lecznicze

• Antyperspiranty – zwykłe dezodoranty nie zatrzymują procesu pocenia, natomiast ograniczają rozwój bakterii, dzięki czemu likwidują przyczynę nieprzyjemnego zapachu. Natomiast antyperspiranty zawierające chlorek glinu zmniejszają nadmierne pocenie się poprzez blokowanie przewodów wyprowadzających pot.
• Osłony pod pachami - ochraniacze noszone pod pachami w celu ochrony odzieży przed potem.
• Odzież - niektóre włókna syntetyczne, takie jak nylon, mogą nasilić objawy. Wskazana jest luźna odzież z naturalnych włókien
• Buty - materiały syntetyczne nasilają objawy nadpotliwości. Zalecane jest obuwie skórzane lub przewiewna z naturalnych materiałów.
• Skarpetki - niektóre skarpetki lepiej wchłaniają wilgoć, na przykład grube, miękkie z włókien naturalnych.
• Do złagodzenia objawów nadpotliwości przyczynić się mogą zmiany w codziennej aktywności i stylu życia

LECZENIE

Jonoforeza - zabieg fizykoterapeutyczny, polegający na zanurzeniu dłoni/stóp w płynie, przez który przepływa bezbolesny prąd elektryczny. Większość pacjentów potrzebuje dwóch do czterech zabiegów trwających 20-30 minut.

Toksyna botulinowa A - Iniekcje z toksyny botulinowej, stosowane od 1994 r. blokują współczulne przewodnictwo nerwowe uaktywniające gruczoły potowe. Pacjenci z nadmierną potliwością mogą potrzebować kilku iniekcji, aby uzyskać skuteczne wyniki. Efekt kliniczny leczenia utrzymuje się w przypadku nadpotliwości pach około 7-12 miesięcy, a w przypadku dłoni około 4 – 6 miesięcy.

Leki antycholinergiczne - leki te hamują przenoszenie przywspółczulnych impulsów nerwowych. Pacjenci na ogół zauważają złagodzenie objawów w ciągu około 2 tygodni.

ETS (endoskopowa sympatektomia piersiowa) - to stosowana od ponad 100 lat chirurgiczna interwencja zalecana tylko w ciężkich przypadkach, które nie dały odpowiedzi na inne metody leczenia. Zabieg polega na zniszczeniu części pnia nerwu współczulnego w obrębie klatki piersiowej.

Komplikacje

Jeśli nadmierna potliwość nie jest leczona, może to prowadzić do licznych powikłań.

• Infekcje paznokci - szczególnie infekcje paznokci u stóp.
• Brodawki - narośle skórne wywołane przez HPV (wirus brodawczaka ludzkiego).
• Infekcje bakteryjne - szczególnie wokół mieszków włosowych i między palcami.
• Wysypka cieplna - swędząca, czerwona wysypka skórna, która często powoduje uczucie kłucia. Pojawia się wskutek zablokowania kanalików potowych uniemożliwiających wypływ potu
• Zaburzenia psychiki - nadmierne pocenie się może wpływać na pewność siebie, relacje zawodowe i środowiskowe. Niektóre osoby mogą stać się niespokojne, zestresowane emocjonalnie, wycofane społecznie, a nawet przygnębione.



Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowi porady medycznej. Informacje zawarte w niniejszym dokumencie nie zastępują i nigdy nie powinny być traktowane jako profesjonalna porada medyczna. Zawsze rozmawiaj z lekarzem o ryzyku i korzyściach wynikających z leczenia.



CENNIK
Zabiegi z wykorzystaniem toksyny botulinowej: pachy / dłonie / stopy 1500 PLN


Skontaktuj się z nami, doradzimy Ci z którego zabiegu możesz skorzystać a także sprawdź nasz cennik.

Skontkatuj się z nami!                                                             Cennik